मैत्रितली मैत्रीण आणि प्रेमतली मैत्रीण त्यात फरक आहेच… एक मैत्रीण मिळाली नवीन मला. तशी ती जुनीच आहे म्हणा आता नव्या रूपाने मिळाली असं म्हणेन मी.
भावनिक मन अस्तित्वात नेहमीच वेगळं असतं… अस्तित्वात असणं, समोर असणं, जवळ असणं याने काही साध्य होत नाही कारण त्यात भावना असतीलच असं नाही. अस्तित्वात असलेल्या
तिरस्कारवर ठरवलेला समज की आपली समजूत? जरी आपल्याला त्रास होत असेल तरीही आपण आपल्या गोष्टींवर ठाम असतो आणि ज्या वेळी तो राग बाहेर येतो त्यावेळी
अनोळखी ओळखीतून होणारी अनपेक्षित भेट! खूप जोरात पाऊस पडत होता. विजा कडाडत होत्या, ढग आपले आवाज देत आरडाओरडा करत होते. त्यात रात्रीला सुरुवात होत आलेली,
सहवास नात्यातल्या गोडव्याला जपायला असतोच मनातील भाव व्यक्त करताना थोडासा वेळ लागतोच त्यासाठी पुरेसा सहवास हवा असतो. तो सहवास खूप अशा गोष्टींसाठी जागा करून देतो.
नवीन नाती भुरळ पाडतात पण जूनी तिथेच असतात… सोपं असतं जवळची नाती आपल्या आयुष्यातून सहज घालवणं कारण आता त्याच्या सगळ्या भावना तुम्हांला कंटाळवाण्या वाटू लागतात.
इम्पॉर्टन्स, ज्याचा फायदा लोक चांगलाच घेतात… आपण कधी विचारतो याची ते वाटच पाहत असतात, जेणेकरून ठरवलेली उत्तरं आपल्या माथी मारून आपल्या बंधनातून त्यांना मुक्त होता