अनोळखी ओळखीतून होणारी अनपेक्षित भेट! खूप जोरात पाऊस पडत होता. विजा कडाडत होत्या, ढग आपले आवाज देत आरडाओरडा करत होते. त्यात रात्रीला सुरुवात होत आलेली,
सहवास नात्यातल्या गोडव्याला जपायला असतोच मनातील भाव व्यक्त करताना थोडासा वेळ लागतोच त्यासाठी पुरेसा सहवास हवा असतो. तो सहवास खूप अशा गोष्टींसाठी जागा करून देतो.
नवीन नाती भुरळ पाडतात पण जूनी तिथेच असतात… सोपं असतं जवळची नाती आपल्या आयुष्यातून सहज घालवणं कारण आता त्याच्या सगळ्या भावना तुम्हांला कंटाळवाण्या वाटू लागतात.
इम्पॉर्टन्स, ज्याचा फायदा लोक चांगलाच घेतात… आपण कधी विचारतो याची ते वाटच पाहत असतात, जेणेकरून ठरवलेली उत्तरं आपल्या माथी मारून आपल्या बंधनातून त्यांना मुक्त होता
तिच्या शृंगारतली तिची बोलकी झलक… अहा! काय ते दिसणं होतं, किती छान पेहराव होता तो! जेव्हा एखादी तरुण मुलगी साडी नेसते तेव्हा तिचं रूप जणू
एक बर्थडे विश आणि नातं घडायला सुरुवात… कॉलेजचा लेक्चर चालू होता, कधी संपेल असं झालेलं, शेवटी कसंबसं तो लेक्चर संपला. ब्रेक टाईम होता म्हणून बाहेर
बयान किए गए हर एक जज्बात अपने तरीके से लफ्जों में पिरोये जाते है, वो होती हैं हिंदी कविताएँ हिंदी कविताएँ चंद लफ्ज़ और जज्बातों